بررسی کیفیِ پدیدۀ تعارض خانواده – کار و چگونگی مدیریت آن در بین زنان معلمِ متأهلِ شهر دلوار

پژوهش حاضر با روش کیفی به ارزیابی پدیدۀ تعارض خانواده – کار و چگونگی مدیریت آن در بین زنان معلمِ متأهل و بچه دار شهر دلوار پرداخته است. تحلیلِ مصاحبه‌ها نشان داد عوامل مرتبط با این تعارض و مدیریت ان را می توان در سه مقولۀ محوری " سرمایه اجتماعی(نوعی و خاص) " ، " عوامل تکنولوژیک"، و " خود مدیریتی فردی( مدیریت ابزاری، شناختی و عاطفی) "؛ و یک مقولۀ هستۀ " اجتماعی، تکنو و فردی محور بودن پدیدۀ تعارض خانواده – کار" جای داد. مقولۀ هسته بیانگر این واقعیت است که عوامل اجتماعی، تکنولوژیک و فردی، در تعامل با هم، کمیت و کیفیت تعارض تجربه شده زنان مورد مصاحبه را تحت تأثیر قرار می دهند. متناسب با ارزیابی های مصاحبه شوندگان، نبود سرمایه اجتماعی نوعی( سازمانی) زمینه تشدیدکننده این تعارض بوده، در مقابل، و ضعیت سرمایه اجتماعی خاص(خانوادگی)، به ویژه همسر، در بین مصاحبه شوندگان ناهمگون بوده، به طوریکه خانم های برخوردار از حمایت اجتماعی خاص میزان خیلی کمتری از این نوع تعارض را به نسبت سایر زنان تجربه کرده‌اند. عوامل تکنولوژیک که در تحقیقات پیشین اصلا مورد توجه قرار نگرفته‌اند، زمینۀ تشدید تعارض تجربه شده همه زنان مورد مصاحبه را فراهم کرده‌اند. تاکتیک های فردی اتخاذ شده، نیز، هر چند برای مدیرت تعارض مؤثر بوده‌اند، اما آنها بیشتر ابزارهایی بوده اند که با هدف تخفیفِ تنش خانوادگی در جهتِ تأیید برتری مردان و خودقربانی کردن زنان در حوزۀ خانواده عمل کرده اند تا اینکه کاهندۀ فشار مضاعفِ تعارض خانوده کار باشند.